Dwa filmy dokumentalne i spotkanie z Jackiem Bławutem, wybitnym polskim reżyserem i wykładowcą w szkołach filmowych. Tak dziś będzie wyglądać wieczór w żyrardowskim Kinie Len, na który zaprasza prezes Dyskusyjnego Klubu Filmowego w Żyrardowie Robert Jasiński. W czasie spotkanie widzowie zobaczą dwa dokumenty Jacka Bławuta „Szczur w koronie” z 2005 roku (historia alkoholika) oraz „Ostatni raz kawaler” z 2010 roku (wesela jana Nowickiego z Małgorzatą Potocką). Początek spotkania o godz. 18.00 w Centrum Kultury. Wieczór zamyka cykl listopadowych spotkań z festiwalowym kinem. Wstęp na projekcje jest wolny.

Jacek Bławut

Jacek Bławut – polski operator, reżyser filmowy, aktor, wykładowca Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Andrzeja Wajdy i PWSFTviT w Łodzi, ponadto wykładał w szkołach filmowych w Berlinie, Hanowerze, Toruniu (Camerimage Film School). W latach 1992-94 współwydawca magazynu „Film na Świecie”. Od 2003 członek Europejskiej Akademii Filmowej. W latach 2008-2011 członek Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Od roku 2011 zastępca członka Zarządu Głównego Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Jest autorem zdjęć do filmów Krzysztofa Kieślowskiego, Marka Koterskiego czy Feliksa Falka. Od połowy lat 80. realizuje przede wszystkim własne filmy dokumentalne. Reżyser tworzy kino autorskie skupione głównie na jednym bohaterze, co stało się jego swoistym znakiem rozpoznawczym. Jacek Bławut był wielokrotnie nagradzany w Polsce i na świecie (m.in. „Nienormalni”, „Born Dead”, „Wojownik”) .

SZCZUR W KORONIE

• Film dokumentalny

• Produkcja: Polska

• Rok produkcji: 2005

• Dane techniczne: Barwny. 44 min.

„Boże, użycz mi pogody ducha, abym pogodził się z tym, czego nie mogę zmienić; odwagi, abym zmieniał to, co mogę zmienić; i mądrości, abym odróżnił jedno od drugiego; niech się dzieje wola Twoja, Panie, a nie moja”. Modlitwę wspólnot Anonimowych Alkoholików powtarzają za Staszkiem zgromadzeni w mieszkaniu mężczyźni. Jest wśród nich także 32-letni Michał. To dla niego się tu zebrali. Michał jest ciężko chory. Śmiertelnie chory. Michał jest alkoholikiem. Pytany o najbliższych wymienia Staszka i Jacka. Ojca, który dał mu wyłącznie życie i nazwisko, nigdy nie znał. Matkę opuścił przed kilkoma laty, nie interesuje się jej losem. Odkąd umarła babcia, Michał próbował różnych alkoholi. Pił piwo, wódkę, tanie czerwone wino. I denaturat, biały i niebieski. Najpierw sprzedawał to, co w domu było najmniej potrzebne. Potem to, co było podwójne. Po co kolorowy telewizor, skoro jest czarno-biały? Po co telewizor w ogóle, skoro jest wieża stereo? Po co głośniki, skoro wystarczą słuchawki? Skoro słucha się tylko przez słuchawki, wieżę można zamienić na małe radio tranzystorowe. Po co radio tranzystorowe, skoro nie słucha się muzyki? Teraz w mieszkaniu Michała jest tylko łóżko. W pokoju dziennym, pod sufitem, jaskółki uwiły gniazdo. Kiedy jest zimno lub Michałowi brakuje pieniędzy, idzie do Staszka. Staszek ma dość pijackich wykrętów przyjaciela, pędzi go z domu. Ale zawsze w końcu przygarnie, przenocuje. Kamera Jacka Bławuta podążą za Michałem krok w krok. Szklane oko śledzi losy bohatera, jego dylematy, bezsilność w walce z morderczym nałogiem. Czasem Michał zdaje sobie sprawę z pędu do samozagłady. – Ratujcie mnie – krzyczy. Kolejny pobyt w szpitalu na krótko daje nadzieję zwycięstwa. Michał staje się życzliwszy, mniej kłamie. – My jesteśmy abstynenci, nas alkohol nie zakręci – Michał bawi się wraz z innymi i tańczy podczas występu zespołu disco-polo. Kiedy jednak przyjaciele spuszczą go z oka, budzą się wódczane demony, zaś deliryczny „szczur w koronie” osacza bohatera. W 2005 roku reżysera Jacka Bławuta wyróżniono nagrodą Grand Prix łódzkiego Festiwalu Mediów „Człowiek w zagrożeniu” i Nagrodą Prezesa Stowarzyszenia Filmowców Polskich na Krakowskim Festiwalu Filmowym. „Szczur w koronie” zdobył nagrodę publiczności „Jancio Wodnik” w kategorii najlepszego filmu dokumentalnego na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej -Prowincjonalia’ 2006. [TVP]

OSTATNI RAZ KAWALER

• Film dokumentalny

• Produkcja: Polska

• Rok produkcji: 2010

• Dane techniczne: Barwny. 46 min.

Samo wesele Janka (Jana Nowickiego) i Małgosi (Małgorzaty Potockiej) ma w sobie wiele uroku. Jest mieszanką różnych światów: tego naszego, rodem z prowincji, jak i tego, który zaistniał u nas w ostatnich latach, pachnący importem. To zderzenie jest oczywiście nie tylko zapisem naszych czasów, niesie też specyficzny klimat, który tak samo może bawić, jak i budzić niepokój. Wesele staje się pretekstem do rozmów na tematy, które na pierwszy rzut oka są oczywiste, ale w tym miejscu, wśród tych osób brzmią inaczej, są wyjątkowo wyraziste. Będziemy wśród ludzi o różnych doświadczeniach życiowych, od prostego rolnika po inteligenta, artystę. To zderzenie doprowadzi nas do refleksji, spojrzenia na to, co nas otacza, na nasze życie. [TVP]