Piękne krajobrazy, architektura, dworki, te atuty regionu przyciągają artystów, filmowców. Inspiracji szukał między innymi w Woli Pękoszewskiej Józef Chełmoński najwybitniejszy przedstawiciel realizmu w sztuce. To on gościł w przepięknym dworku u Państwa Górskich, dla ich córki Pii Górskiej był niedoścignionym wzorem artysty. Udzielał jej lekcji malarstwa. Pomimo dzielących Kuklówkę i Wolę Pękoszewską kilometrów bywał tutaj bardzo często. Pia Górska uwieczniła ostatnie lata życia Chełmońskiego w swoich wspomnieniach ,,Paleta i pióro”. Warto dodać, że kolejni właściciele tego miejsca dobudowali piętro i skrzydło boczne. Dworek dzisiaj nie przypomina miejsca w którym bywał malarz. Zwieńczenie z kartuszami herbowymi dworu pochodzi z 1923 roku, możemy odczytać wykuty fragment wiersza Kochanowskiego ,,Ja, Panie, niechaj mieszkam w tym gnieździe ojczystym, a Ty mię zdrowiem opatrz i sumieniem czystym”. W dworku w czasach powojennych mieściła się szkoła, teraz trafił do potomków dawnych właścicieli. Kolejnym miejscem dość często uwiecznianym na taśmie filmowej jest dworek w Turowej Woli. Powstały tutaj sceny do między innymi takich filmów jak: ,,Nad Niemnem”, ,,Pan Tadeusz”, ,,Panna z mokra głową”, ,,Widziadło”. W tym miejscu nakręcono słynną scenę poloneza przed dworem z ,,Pana Tadeusza” oraz scenę zaręczyn Zosi i Tadeusza. Dwór powstał prawdopodobnie w XIV wieku, kiedyś była to drewniana wiejska chałupa. Współcześnie, wiele serca w rozwój tego domu włożył Edward Sieradzki. Dziś mieszka tutaj i klimat wyjątkowego dworu tworzy Małgorzata Danilczuk.- Zapiski mówiące o powstaniu tego domu sięgają XIV wieku, kiedyś była to większa, wiejska, drewniana chałupa. Dworami zarządzali bogaci włościanie, w XVIII wieku dwór był już murowany. Najbogatszymi jego właścicielami byli Chojnaccy. Cieszyli się dobrą opinią porządnych i przedsiębiorczych ludzi, do nich należała opieka nad okolicznymi mieszkańcami. Życie wówczas toczyło się od strony męskiej bardzo pracowicie, panie snuły się po domu, z werandy do ogrodu. Była służba. Ludzie żyli blisko siebie, rozmawiali- mówi Małgorzata Danilczuk. We wsi krążyły legendy i historie związane z tym miejscem. Wśród nich opowieść o pięknej córce bogatego ziemianina, która w okresie międzywojennym zakochała się przystojnym wojskowym. Niestety jej ojciec był temu przeciwny. Legenda głosi, że ubił on żołnierza, ciało pochował w jednym miejscu a głowę pod kasztanem, gdzie dziś znajduje się kapliczka- przypomina właścicielka dworu w Turowej Woli. Kolejnym ważnym miejscem na filmowej i literackiej mapie powiatu skierniewickiego są Lipce Reymontowskie.

Życie mieszkańców miejscowości Lipce opisał Władysław Reymont w powieści ,,Chłopi” za którą w 1924 troku otrzymał literackiego Nobla. Pisarz przedstawił życie mieszkańców na przestrzeni pór roku, ich zwyczaje, codzienną pracę, obyczajowość. Większość zdjęć powstała w Lipcach Reymontowskich oraz w Pszczonowie. W filmie statystowali prawdziwi mieszkańcy, którzy przynosili swoje stroje i rekwizyty. Filmowcy stworzyli obraz autentyczny, szczególnie zaobserwować można to było w scenach zbiorowych uwiecznionych w polu, w kościele, podczas procesji czy na pogrzebie. -To już ostatni moment, kiedy można było sfotografować pozostałości ginącego na naszych oczach folkloru” – mówił w jednym z wywiadów reżyser Jan Rybkowski. J&A